هر قسمت از عضلات حیوان که فعالیت بیشتری دارد، خوش طعم تر است. ولی هر قسمت که کمتر به حرکت افتاده باشد، نرم تر است. به همین دلیل است که گوشت مرغ های پرورشی در مرغداری ها یا قفس نرم تر است، ولی گوشت مرغ های خانگی و چرنده خوش طعم تر وسفت تر است وزمان پخت بیشتری نیاز دارد. گوشت اطراف گردن و صورت حیوان که بیشتر فعالیت داشته است، برای سوپ، آبگوشت، بیف همبرگر وکتلت مناسب است.